در این ایام سه ساله ها بیشتر به چشم می آیند ، حتی شیطنت هایشان ، مخصوصاً اگر دختر باشند ، جان ما و جان این سه ساله ها ، آنها را نزنید ، عاشقشان باشید ، روزی سه ساله ای در یک خرابه در اوج عشق بازی در کنار سر بریده ی پدر و عشق همه ی عالم هستی و حتی خدا جان داد و این جان باختن یعنی وصال ابدی با معشوق … رقیه یعنی عشق ، رقیه یعنی شهامت ، یعنی ایثار ، یعنی صبر ، یعنی بی تابی کردن در رسیدن به آقا و امام ، رقیه یعنی اشک ، یعنی سیلی ، رقیه یعنی سر بریده ، جفای کوفی و شامی و دلداری عمه ، رقیه یعنی یتیمی و رقیه یعنی انتظار ، انتظار ، انتظار …
برپا شده حسینیه ی گریه ها بیا
بر روی چشم های تر از اشک ما بیا
از اول محرم هر کجا روضه رفتیم اول از همه تو را صدازدیم ، ای صاحب عزا با تو زمزمه می کنیم زیارت ناحیه را …
شال عزای تو به عزایم نشانده است
وقت عزایمان شده صاحب عزا بیا
از معرفت تهی ام و از مصلحت پر ام
تا زیر رو شوم ز قدوم شما بیا
اگه تو بیایی به برکت قدم های شما دل ما هم زیر رو می شه ، قول می دیم آقا ، اما اگر شما دیر بیایی ممکن است دیگر ما زنده نباشیم ، ما می خواهیم مثل رقیه آقا یمان را ببینیم بعد ازدنیا چشم ببندیم …
یادش بخیر صحن نجف زار می زدم
آقا ، نشسته ام دم ایوان طلا بیا
ایوان طلا اگر که نشد تا ببینمت
وقت سحر زیارت پایین پا بیا …
آقا جانم
ای خاک بر سرم که نشد خاک پای تو
یک سر خرابه ی دل ما هم بیا …
بمیرم برای رقیه ی سه ساله که به همه نشان داد منتظر بودن یعنی چی و در آخر امام زمانش ، آقای زیبایی ها و خوبی ها خودش به دیدن دخترش رفت ، نه با پا بلکه با سر ، طوری عاشقی کرد ، طوری فریاد عشق سر داد و به همه ی عالم ثابت کرد که اگر با تمام وجود آقایت را صدا بزنی محال است که او را در آغوش نگیری . یا صاب الزمان عجل علی ظهورک … به امید دیدن و جان سپردن در ره مولایمان صاحب العصر و الزمان (عج) .
