هشت سال دفاع مقدس در ذهن هر ايراني يادآور رشادتهاي جوانان اين مرز و بوم است اما زناني هم بودند که برگ زريني را در تاريخ ايران رقم زدند و پابهپاي مردان در ميدانهاي مبارزه حضور يافته و تا پاي شهادت و اسارت پيش رفتند، شهيده "نسرين افضل" اين روزها به عنوان نماد عفاف و جهاد به جامعه ايران معرفي ميشود.
به گزارش فارس دوران هشت سال دفاع مقدس يادآور رشادتهاي بسيار مردم اين مرز و بوم است اما در کنار جواناني که جان خود را براي دفاع از ارزشها و آرمانهايشان فدا کردند زنان و دختراني بودند که پا به پاي مردان در ميدانهاي مبارزه حضور يافته و تا مرز شهادت و اسارت نيز پيش رفتند به گونهاي که تاريخ گواهي بر رشادتهاي حدود 7 هزار زن شهيد دوران دفاع مقدس است.
"نسرين افضل" يکي از شهداي زن دوران دفاع مقدس است که اين روزها به عنوان نماد عفاف و جهاد به دختران جوان معرفي شده است.
نسرين فرزند چهارم خانواده افضل در سال 1338 در شهر شيراز و در خانوادهاي مذهبي چشم به جهان گشود؛ او در دوران تحصيل همواره يکي از شاگردان برتر بود و بارها در راهپيمايي و تظاهرات عليه رژيم شاه شرکت ميکرد.
دوران تحصيل در دبيرستان "شهدخت "که بعد از پيروزي انقلاب اسلامي به همت او و دوستانش به "سميه" تغيير نام داد پر فراز و نشيبترين سالهاي زندگي او بود چرا که او و دوستانش با تشکيل گروه انقلابي دانش آموزي، پخش اعلاميه و تکثير نوارهاي امام خميني (ره) و تهيه نشريه در کنار ساير مردم براي سرنگوني رژيم شاه تلاش ميکردند.
پايان دوران دبيرستان "نسرين" همزمان با پيروزي انقلاب اسلامي بود؛ او بعد از گذراندن دوران دبيرستان به عضويت و حضور مستمر در کميته امداد امام خميني(ره)، سپاه پاسداران و جهاد سازندگي پرداخت تا از اين طريق بتواند به محرومان و روستاييان کمک کند.
در اواخر تابستان سال 60 بود که "احمد" برادر کوچک "نسرين" به شهادت رسيد و اين موضوع او را براي رفتن به منطقه مرزي مهاباد مصمم کرد و از طريق فراخوان جهاد سازندگي شيراز به شهر مهاباد سفر کرد و مسئوليت تبليغات و انتشارات سپاه را عهدهدار شد.
"نسرين" در مهاباد براي کمک به مردم محروم تلاشهاي بسياري ميکرد و با برگزاري کلاسهاي نهضت سوادآموزي سعي در آموزش افراد بي سواد منطقه داشت.
او در سال 1361 با "حاج مطلبي" از نيروهاي پاسدار منطقه ازدواج کرد اما همچنان در فعاليتهاي اجتماعي حضور داشت.
چهارم دي ماه سال 61 "نسرين" خود را براي شرکت در مراسم دعاي کميل آماده ميکرد و با وجود آنکه در تب بسيار ميسوخت از همسرش خواست تا او را براي شرکت در مراسم دعاي کميل همراهي کند اما پس از پايان مراسم و در هنگام بازگشت به خانه ماشين پيکان "نسرين و حاج مطلبي" در دام گروهکهاي ترورستي منطقه افتاد و اينگونه بود که بر اثر تيراندازي به ماشين آنها "نسرين" به شهادت رسيد.
پيکر مطهر اين شهيده 5 روز بعد به عنوان "نخستين شهيد زن شهر شيراز" از شاهچراغ بر روي دوش زنان شيرازي تشييع شد.
قسمتي از وصيتنامه شهيده نسرين افضل
شهادت بالاترين درجهاي است که انسان ميتواند به آن برسد و با خونش به بازماندگان راهش، پيام دهد که: "اي نفس قدسي و دل آرام، امروز به حضور پروردگارت باز آي که تو خشنود و او راضي از توست، باز آي و در صف بندگان خاص من در آي و در بهشت من داخل شو."
بار خدايا! ما را ياري کن تا با اسلام راستين، آشنايي پيدا کنيم و در عمل به تعاليم آن کوشا باشيم.
اما همسرم؛ بدان که من؛ نسرين، کسي که تو را دوست دارم؛ شهادت را هم بسيار دوست ميدارم چون خداي خود را در آن زمان پيدا ميکنم. از تو ميخواهم که اگر ميخواهي فردي خداجو و درس دهنده باشي، از امروز و از اين ساعت، سعي کن تماس خود را با خداي خويش، بيشتر کني و معلمي جدي باشي.